با سلام فرزند عزیزم من اگر دستگاه تصفیه هوا را برنده شوم همان لحظه آن را راه اندازی خواهم کرد تا به گفته دکترت عمل کرده باشم تا حداقل در ماه کمتر دچار آلرژی شوی و کمتر به دل درد دچار شوی و کمتر پنی سیلین و کورتون استفاده کنی. فرزندم من اگر این دستگاه […]بیشتر بخوانید…
می‌دانید بعضی وقت‌ها بعضی چیزها باید نباشد تا قدر بودنشان را بدانیم. تا شاید اصلاً بودنشان را درک کنیم. برای منی که در تهران به دنیا آمده‌ام و در همین شهر بی در و پیکر بزرگ شدم، اکسیژن حسی شبیه به گمشده‌ای دارد که به دنبالش نمی‌رویم، نمی‌گردیم و مشخصاً پیدایش نمی‌کنیم. البته باید بگویم […]بیشتر بخوانید…
تا حالا نشستید یه گوشه ی دنج و درحالی که یه چایی خوش‌رنگ و قندپهلو جلوتونه به سوالای پیش‌پاافتاده‌ای که در عین سادگی می تونه کلی احساساتتونو بالا پایین کنه فکر کنید؟ وقتی بعد خستگی کارم و برا استراحت خواستم یکم وب گردی کنم به این سوال برخورد کردم. یه چایی برا خودم ریختم و […]بیشتر بخوانید…
هنوز هشت ماهش هم تمام نشده. فرزندم را می‌گویم. دخترم را. از روی همان آواهای مبهمی که ادا می‌کند، خوب می‌فهمم که مرا صدا می‌زند. وقت تشنگی. وقت گشنگی. وقت نیاز. می‌فهمم که چه می‌گوید درست وقتی که هیچ‌کس نجواهای مبهم او را نمی‌فهمد. این را بگذارید به حساب حس مادری. من یک مادر هستم. […]بیشتر بخوانید…
همیشه دلم به حال کارمندهای عوارضی سوخته! فرض کن اول صبح باشه و بسم الله بگی و بری توی یک اتاق سه متریِ بی روح و دود گرفته. پنجره‌ی اتاق رو باز می‌کنی و نفس می‌کشی، اما گلوت می‌سوزه! دو تا سرفه می‌کنی و سعی می‌کنی صدای بوق‌های ممتد و گوشخراش رو نشنوی و به […]بیشتر بخوانید…
پنجمین دوره‌ی مسابقه استعداد نویسندگی وبسایت چطور در ماه آذر با حمایت مرکز کنترل ایران، نماینده هانیول در ایران در دو بخش موضوعی برگزار شد و برگزیدگان این مسابقه مشخص شدند. در این دور از مسابقه، تعداد ۲۰۰ اثر برای وبسایت چطور ارسال شد و داوران در مجموع ۱۵ اثر را برای رای‌گیری نهایی انتخاب […]بیشتر بخوانید…
شاید کمی ناعادلانه به نظر برسد که عامه مردم، بیماران قلبی و ریوی، خردسالان و کهنسالان شهرم هوایی خاکستری را نفس بکشند و من این دستگاه تصفیه هوا را بفرستم برای سازمان حفاظت از محیط زیست و روی جعبه آن بنویسم برسد به دست ریاست محترم. فقط تفاوت اندکی که این هدیه ناقابل با سایر […]بیشتر بخوانید…
یک روز سرد زمستانی است و من منتظرام چراغ زودتر سبز شود. پشت ماشین دستگاه تصفیه هوا توی جعبه محکمی کنار جعبه شیرینی راحت برای خودش لم داده است. برمی‌گردم و با خنده یک بار دیگر جایزه نوشتنم را با دقت نگاه می کنم. می‌روم خانه و راهش می‌اندازم. قند توی دلم آب می‌شود. بعد […]بیشتر بخوانید…
وقتی صحبت از هوای آلوده می‌شود، ابرهای خاکستری بی مهر فورا جلوی آسمان ذهنم نقش می‌بندند. ساختمان‌های از رنگ و رو افتاده که دیوارهایش پوشیده از کثافت‌های شهری ست. کوچه‌های خالی از بچه‌ها و سروصداهاشان. توپی که کنار درختی افتاده و آرزوی شوت شدن به پوسته‌هایش مانده است. سالخوردگانی که ماسک زده‌اند و دولا دولا […]بیشتر بخوانید…